Spirytusow, założyciel i pierwszy Patriarcha Kiriów spogląda w niebo na obrazie Jeremisława Hyjaskóo
Szia!
Z dniem dzisiejszym w II Federacji Nordackiej i Księstwie Sarmacji działalność zaczyna (czy może raczej: wznawia) Instytut Myśli Kiryjskiej im. Aahalta. Założony przez Augusta de la Sparasana, w latach 2020-2025 funkcjonował pod nazwą Instytut Historii Amatorskiej i specjalizował się w dokumentowaniu historii Amatorii właśnie. Dnia 11.07.2025 został wykupiony przez moją skromną osobę. Zmieniłem nazwę na obecną, czerpiąc inspirację z Aahalta, amatorskiego przywódcy i bohatera narodowego i rozszerzyłem działalność na Kiriów ogólnie. Zamierzamy zajmować się zarówno internetową, jak i przedinternetową historią tej grupy - będziemy przeklejać archiwalne posty i nigdy nieukończone dzieła, publikować analizy naukowe na temat wydarzeń historycznych, przeprowadzać wywiady z świadkami żywej historii, itp. Ale zaraz... kim są Kiriowie?
Ciężko udzielić jednoznacznej odpowiedzi. Najbliżej prawdy będę prawdopodobnie, jeśli powiem, iż jest grupa etniczno-religijna połączona wspólną kulturą, historią, i - w znacznej mierze - również wspólną wiarą. Wywodzi swoje początki od Spirytusowa i istniejącego w starożytności na nordackiej wyspie Voxima Pierwszego Kirymu (XXX - XIX wiek p.n.e.) rządzonej przez Spirytusowa i jego potomków. Państwa i regiony kiryjskie razem tworzą Kirioświat, skoncentrowany głównie wokół Nordaty Środkowej nieformalny blok polityczny. Do grupy tej tradycyjnie zalicza się osiem narodów (dziesięć, jeśli liczymy Marsylijczyków i Brandów osobno) : Kiriańczyków, Amatorów, Hawilandczyków, Repujerów, Begnamczyków, Doctrińczyków i Eestińczyków. Szacuje się, że razem stanowią około 103,4 mln ludności narracyjnej identyfikującej się jako część wspólnego kręgu kulturowego.
Żeby łatwiej zrozumieć co odróżnia Kiriów od reszty świata - jeśli nie zawsze jest to pochodzenie etniczne - można posłużyć się przykładem podziału tej grupy na parę mniejszych, przenikających się wzajemnie. Mamy więc przede wszystkim Czerwonych Kiriów, "Kiriów z krwi", będących potomkami oryginalnego, starożytnego ludu Kiriów zamieszkujących Voximę - status taki przysługuje bez względu na wyznawaną religię. Do narodów kiryjskich z przeważającą liczbą Czerwonych Kiriów w populacji zaliczamy Kiriańczyków, Amatorów i Begnamczyków (a także Marsylijczyków, jeśli uznajemy ich za osobny naród).
Jednakże większość Kirioświata stanowią Biali Kiriowie, czyli ci, którzy kultywują kiryjskie zwyczaje i jako religię wyznają kiryzm. Do tej grupy zaliczamy Hawilandczyków, Repujerów, Doctrińczyków i Eestińczyków (a także Brandów, jeśli uznajemy ich za osobny naród). Jest też dosyć efemeryczna grupa Szarych Kiriów, Kiriów wyłącznie kulturowych, którzy ani nie identyfikują się z religią kirystyczną, ani nie mają pochodzenia kiryjskiego, a jedynie podążają za szeroko pojętym kiryjskim stylem życia, jednak ten tytuł nie jest zbyt powszechnie używany w literaturze faktu z tej dziedziny.
Kiriowie zdecydowanie są interesującą i wyróżniającą się grupą na skalę Mikroświata. Oprócz wielu wspaniałych zwyczajów i zachowań króluje wśród niż również indywidualizm i elitaryzm, biorący się z faktu, iż w Wieloksięgu, czyli w głównym kirystycznym tekście sakralnym oprócz opisów typowo religijnych zawierający również wczesną historię tzw. Pierwszego Kirymu Bóg Kiriów imieniem Jahwe (dlaczego tak samo jak judeochrześcijańskie bóstwo? wytłumaczę w innym artykule) nadaje im status Ludu, narodu wyjątkowego, który ma zachować i przestrzegać jego praw przez wieki historii, aby gdy nadejdzie czas rozgłosić kiryzm na wszelkie krańce ziemi i z religii zorientowanej na pojedynczy naród stworzyć religię uniwersalistyczną.
Dlatego jestem tu i ja: aby w przystępny sposób przekazać podstawowe informacje o owym Ludzie, jego historii, wierzeniach i zwyczajach. Poczynając od tego wprowadzenia publikować będę serię artykułów wyjaśniających podstawowe założenia kiryzmu, jego metafizyce, teologii i miejscu w współczesnym świecie. Nie zabraknie również badań nad świecką historią tego "narodu". Oczywiście nie jest to wszystko, co zamierzam zamieszczać w ramach Instytutu, gdyż równie dużą częścią będzie historia internetowa Amatorii, Kirianii, Westlandu, Monarchii Kiryjskiej i wszystkiego co się z tym wiąże, jednak od tego prawdopodobnie zacznę. Nie chciałbym więc, aby Instytut Myśli Kiryjskiej był utożsamiany z czysto religijnym spojrzeniem na dzieje Kiriów, chociaż z początku będzie go pewnie dosyć dużo. Także zachęcam do śledzenia działalności Instytutu - pierwszy artykuł nowej serii już niedługo.
Ciężko udzielić jednoznacznej odpowiedzi. Najbliżej prawdy będę prawdopodobnie, jeśli powiem, iż jest grupa etniczno-religijna połączona wspólną kulturą, historią, i - w znacznej mierze - również wspólną wiarą. Wywodzi swoje początki od Spirytusowa i istniejącego w starożytności na nordackiej wyspie Voxima Pierwszego Kirymu (XXX - XIX wiek p.n.e.) rządzonej przez Spirytusowa i jego potomków. Państwa i regiony kiryjskie razem tworzą Kirioświat, skoncentrowany głównie wokół Nordaty Środkowej nieformalny blok polityczny. Do grupy tej tradycyjnie zalicza się osiem narodów (dziesięć, jeśli liczymy Marsylijczyków i Brandów osobno) : Kiriańczyków, Amatorów, Hawilandczyków, Repujerów, Begnamczyków, Doctrińczyków i Eestińczyków. Szacuje się, że razem stanowią około 103,4 mln ludności narracyjnej identyfikującej się jako część wspólnego kręgu kulturowego.
Żeby łatwiej zrozumieć co odróżnia Kiriów od reszty świata - jeśli nie zawsze jest to pochodzenie etniczne - można posłużyć się przykładem podziału tej grupy na parę mniejszych, przenikających się wzajemnie. Mamy więc przede wszystkim Czerwonych Kiriów, "Kiriów z krwi", będących potomkami oryginalnego, starożytnego ludu Kiriów zamieszkujących Voximę - status taki przysługuje bez względu na wyznawaną religię. Do narodów kiryjskich z przeważającą liczbą Czerwonych Kiriów w populacji zaliczamy Kiriańczyków, Amatorów i Begnamczyków (a także Marsylijczyków, jeśli uznajemy ich za osobny naród).
Jednakże większość Kirioświata stanowią Biali Kiriowie, czyli ci, którzy kultywują kiryjskie zwyczaje i jako religię wyznają kiryzm. Do tej grupy zaliczamy Hawilandczyków, Repujerów, Doctrińczyków i Eestińczyków (a także Brandów, jeśli uznajemy ich za osobny naród). Jest też dosyć efemeryczna grupa Szarych Kiriów, Kiriów wyłącznie kulturowych, którzy ani nie identyfikują się z religią kirystyczną, ani nie mają pochodzenia kiryjskiego, a jedynie podążają za szeroko pojętym kiryjskim stylem życia, jednak ten tytuł nie jest zbyt powszechnie używany w literaturze faktu z tej dziedziny.
Kiriowie zdecydowanie są interesującą i wyróżniającą się grupą na skalę Mikroświata. Oprócz wielu wspaniałych zwyczajów i zachowań króluje wśród niż również indywidualizm i elitaryzm, biorący się z faktu, iż w Wieloksięgu, czyli w głównym kirystycznym tekście sakralnym oprócz opisów typowo religijnych zawierający również wczesną historię tzw. Pierwszego Kirymu Bóg Kiriów imieniem Jahwe (dlaczego tak samo jak judeochrześcijańskie bóstwo? wytłumaczę w innym artykule) nadaje im status Ludu, narodu wyjątkowego, który ma zachować i przestrzegać jego praw przez wieki historii, aby gdy nadejdzie czas rozgłosić kiryzm na wszelkie krańce ziemi i z religii zorientowanej na pojedynczy naród stworzyć religię uniwersalistyczną.
Dlatego jestem tu i ja: aby w przystępny sposób przekazać podstawowe informacje o owym Ludzie, jego historii, wierzeniach i zwyczajach. Poczynając od tego wprowadzenia publikować będę serię artykułów wyjaśniających podstawowe założenia kiryzmu, jego metafizyce, teologii i miejscu w współczesnym świecie. Nie zabraknie również badań nad świecką historią tego "narodu". Oczywiście nie jest to wszystko, co zamierzam zamieszczać w ramach Instytutu, gdyż równie dużą częścią będzie historia internetowa Amatorii, Kirianii, Westlandu, Monarchii Kiryjskiej i wszystkiego co się z tym wiąże, jednak od tego prawdopodobnie zacznę. Nie chciałbym więc, aby Instytut Myśli Kiryjskiej był utożsamiany z czysto religijnym spojrzeniem na dzieje Kiriów, chociaż z początku będzie go pewnie dosyć dużo. Także zachęcam do śledzenia działalności Instytutu - pierwszy artykuł nowej serii już niedługo.